روز درختکاری در فرهنگ ایرانی

 

                     کاشتن گیاه و درخت در ایران 

 

حضرت محمد( ص)مي فرمايد

شکستن شاخه درختان همانندشکستن بال فرشتگان است

 

در ايران از دير باز کاشتن درخت و گياه اهميت خاص داشته و مورد توجه بوده ، چنانچه در نگاره ها و آثار باستاني مانند حجاري هاي دورة هخامنشي در تخت جمشيد نماد درخت زندگي يا سرو ديده مي شود. سرو به دليل اينکه درختي هميشه سبز است همواره در ايران از اهميت خاصي برخوردار بوده است . سرو4000 ساله در نزديکي ابرقو ( يزد ) وجود دارد که آن را سرو زرتشت هم مي نامند. غير از نگاره ها و حجاري ها در پارچه بافيها هم به گونه اي نماد گياه يا درخت همان سرو خميده که بعدها ( ترمه ) ناميده شد ديده مي شود. در ساير هنر هاي ايراني مانند مينياتور هم درخت جاي ويژه اي دارد .
 در اوستا يکي از شش مرحله آفرينش را آفرينش گياه مي دانند. در اين  روز جشن مي گيرند و خداوند را براي آفرينش گياه سپاس و ستايش مي کنند . 
کاشتن گياه و درخت هم از قديم در ايران رواج داشته چنانکه هر فرد زرتشتي به هنگام زايش و تولد فرزند خود موظف بود يک نهال ( غالباٌ درخت سرو ) را بکارد و درخت را به نام فرزند خود بنامد . همراه با بزرگ شدن نهال و درخت ، فرزند هم بزرگ و برومند مي شد. اين انديشه هنوز هم بين زرتشتيان رايج است .
  
در اوستا صدمه به گياهان و درختان گناه بزرگي است زرتشت درختکاري و آباداني زمين را کرداري نيک مي دانسته است. زرتشت « سپيتمان » نيز معتقد است که هر کس درخت کهنسالي را قطع نمايد يکي از منسوبينش خواهد مرد
 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : سه شنبه 15 اسفند 1391 | 8:51 | نویسنده : اصغر رضایی گماری |